ISTORIJAT KARATE SAVEZA CRNE GORE

   Karate je u Crnoj Gori organizovano otpoceo sa radom pocetkom 1968. godine.
     Grupa entuzijasta pri Džudo Klubu ’’Titograd’’, koje su predvodili Dimo Šoc i Vladimir Gvozdenovic, osnovala je prvu karate Selkciju u Crnoj Gori.
     Ubrzo zatim, organizovan je i prvi karate Seminar kojem je prisustvovalo više clanova Džudo Kluba i oko 50 polaznika svih uzrasta.
     Strucni program tog seminara realizovali su Ilija i Vladimir Jorga iz Panceva. Održano je prvo polaganje za žuti pojas dana 26.04.1968.godine. Za to, tada najvece zvanje-žuti pojas 5 Kyu , položili su : Sreto Dragovic, Slobnodan Boljevic, Vladimir Gvozdenovic i drugi. Na tom Seminaru zapaženi su pored džudista i Dragan Vulic, Milorad Terzic, Slobodan Žaric, Milojica Dakic i Radivoje Krkeljic, koji ce u kasnijem periodu predstavljati okosnicu strucnog i organizacionog rada u karateu u Titogradu i Crnoj Gori.
     07. septembra 1969.godine, oformljen je prvi karate klub u Titogradu. Klub se zvao ’’Student’’, a predsjednik mu je bio Slobodan Djurovic. Usvojen je i prvi Statut i izabran Izvršni Odbor kluba. Klub, strucno i organizaciono pomaže daljem širenju karatea u Crnoj Gori. Iste godine, tacnije 09.decembra 1969.g. takmicari ’’Studenta’’ ucestvuju na prvenstvu Jugoslavije za mladje uzrasne kategorije. Na takmicenju je bilo 126 takmicara do 20 godina.
     Na ovom takmicenju Dragan Vulic je osvojio prvu medalju ( bronzana ) u lakoj kategoriji, a Milorad Terzic srebrnu u polusrednjoj kategoriji.
     U toku sljedece godine oformljeni su klubovi u Cetinju, Nikšicu i Ivangradu.
     U ovim i drugim mjestima u Crnoj Gori, karate su širili i studenti koji su se školovali u Beogradu, Sarajevu, Zagrebu i drugim mjestima u kojima je karate bio u prednosti 3-4 godine.
     Tako naprimjer u Ivangradu pomaže u osnivanju kluba i strucno ga void Rajko Cemovic, u Nikšicu Rajo Božovic, a kasnije Vladimir Mrvaljevic, u Cetinju Lari Mišnic, u Kotoru Djoka Nicovic a kasnije Milo Radulovic, u Pljevljima Radenko Puric a kasnije Enver Hrapovic u Boijelom Polju Miodrag Pešic, u Petrovcu Armenko Simo, u Plavu Vehbija Šabovic u Baru Dragan Mandic u Ulcinju Djoko Dabovic, u Danilovghradu Vukašin Labovic itd.
     Svi su oni školujuci se van mjesta boravka u ovu sredinu donijeli karate kao vještinu i kao sport.
     Strucni rad podsticu povremeno organizovani seminari, gdje su predavaci bili braca Jorge, Slobodan Vucinic, Rajko Cemovic, Vladimir Demnijevski i Dragan Pejovic.
     Pocetkom 1971.godine oformljen je Karate Savez Crne Gore.
     Tada je usvojen prvi Statuta Karate Saveza Crne Gore i izabran prvi predsjednik, drug Uglješa Zekovic. U Karate Savez ušli su klubovi iz Titograda, Cetinja, Ivangrada, Nikšica i Kotora. Te godine održano je i prvo prvenstvo Crne Gore u karateu po težinskim kategorijama i apsolutno. Takmicenje je održano u domu JNA u Tirogradu. Sudije su bile Vladimir Jorga i Petar Djuric.
     Naslove prvaka osvojili su: laka Drviš Selhanovic, polusrednja Miodrag Djikanovic, srednja Milorad Terzic, poluteška Vladimir Mrvaljevic, teška Slobodan Žaric. Prvi apsolutni prvak bio je Miodrag Dubak.
     U sljedecem periodu, razvoj karatea u Crnoj Gori prati izraziti rast masovnosti uz skromasn kvalitet. Tome svakako doprinosi zaostatak u razvoju za ostalim jugoslovenskim karate sredinama (Beograd, Sarajevo, Zagreb, Ljubljana …. ).
     Taj razvoj su nosili entuyijasti-amateri. Trebalo je obeybijediti elementarne uslove za rad, a i mjesto u grupi modernih sportova, tim prije što je karate u tom periodu bio opterecen japanskim ritualnim obilježjima.
     Masovnost tih 70 tih godina bila je na zavidnom nivou. Karate Savez Crne Gore 1978. godine broji 16 klubova sa oko 1.800 clanova.Strucnim radom u klubovima rukovode ljudi koji su ujedno takmicari, sudije a ne rijetko bili su i na rukovodecim funkcijama u klubovima i Savezu.
     U tom priodu Predsjednik Karate Saveza CG bio je Slobodan Žarić u trajanju od 8 godina (2 mandata po 4 godine). Tadašnji Izvršni odbor ( ili Sekretarijat ) na čelu sa drugom Žarićem, je znatno doprinio organizaciji, odnosno formiranju Saveza na socijalističkim samoupravnim osnovama.
     Sreća je što su na čelu klubova i Saveza bili ljudi marksistički opredijeljeni, što je imalo za posljedicu da su razna japanska obilježja ( pozdravi, amblemi, nazivi ) koja su bila odomaćena na treninzima i takmičenjima, zamijenjena našom terminologijom i oznakama, svojstvenim našem socijalističkom uredjenju.
     Prvi sudijski seminar održan je u proljeće 1968. godine u sklopu takmičarskog seminara. Nekoliko polaznika steklo je zvanje ’’republički stožer’’. Tek 18.11.1973.godine, održan je sledeći sudijski seminar, na kojem su stečena prva zvanja ’’republički karate sudija’’. Prve ’’savezne karate sudije’’ dobili smo na seminaru u Titogradu 09.11.1975.godine. Bili su to Slobodan Žarić, Milojica Dakić, Milorad Terzić, Vladimir Popović, Milutin Vukmirović i drugi.
     Predavači su bili Slobodanm Vučinić i Lobanja Milinković.
     Takmičarski rezultati koje karatisti iz Karate Saveza Crne Gore postižu na prvenstvima Jugoslavije, su skromni : u lakoj kategoriji Dragan Sekulović 2. mjesto, u polusrednjoj Miodrag Djikanović 2 mjesto, u srednjoj Ranko Kaludjerović 3 mjesto, u teškoj Slobodan Žarić 2 mjesto a Miodrag Milić 3 mjesto, u apsolutnoj Puniša Vojičić 3 mjesto.
     Da spomenemo i Dragoslava Božovića koji je potekao iz naše sredine a takmičio se u Beogradu, koji je dva puta osvojio srebro na evropskom prvenstvu.
     Zaokret na bolje na stručnom planu predstavljaju organizovani trenerski seminari, koje vodi Zavod za fizičku kulturu Vojvodine i Karate savez Jugoslavije. Te 1974.godine za zvanje ‘’karate trenera’’ položili su Milorad Terzić, Slobodan Žarić, Slobodan Boljević, Derviš Selhanović, Vladimir Mrvaljević i drugi.
     Od tog trenutka, počelo se drugačije trenirati prvenstveno u Titogradu i Nikšiću. Prvi put su odvojeni pioniri i juniori od seniora i osnovane su takozvane ‘’karate škole’’.
     Snažnom razvoju karatea u našoj sredini pomogli su nastupi naših takmičara na brojnim turnirima povodom jubileja: praznika naše revolucije održanih u Zrenjaninu, Beogradu, Čačku, Skoplju, Sarajevu itd.
     U 1978.godini, usvojen je novi Statut Karate Saveza Crne Gore. Uveden je delegatski princip upravljanja i kolektivno rukovodjenje Karate savezom Crne Gore. Prvi predsjedavajući kolektivnog Predsjedništva bio je drug Boško Golović.
     Znatan zastoj u razvoju crnogorskog karatea izazvao je katastrofalan zemljotres 1979. godine. Klubovi sa crnogorskog primorja ’’Petrovac’’, ’’Igalo’’, ’’Kotor’’, ’’Ulcinj’’ i ’’Mornar’’-Bar, naglo su zamrli. Ostali su prije svega bez uslova za rad-dvorana, a ionako skromna sredstva su naglo presahla.
     Krajem 70 tih godina konstituisan je Karate Savez Jugoslavije na delegatskom principu i kolektivnom radu Predsjedništva. Tek tada je usvojen i Statut KSJ, kojeg su usvojile delegacije SR i SAP.
     Može se bez pretjerivanja istaći da nam je KSJ konstituisan na delegatskom principu donio jači razvoj karatea u Crnoj Gori. Tome svakako doprinosi dobra i racionalna organizovanost rada Karate Saveza Crne Gore. Dobar stručni rad i organizovanost uslovili su da su se veoma snažno razvili klubovi ’’Budućnost’’- Tirograd i ’’Nikšić’’. U ovim klubovima jasno su izdvojene garniture seniora, juniora, pionira i žena. Radi se stručno, obavljaju se zimske i ljetnje bazične pripreme. Taktičko-tehničkom i psihiloškom radu sa garniturama pridaje se velika pažnja. Sve prati solidan prosvetno-pedagoški i ideološko-politički rad. Sada karate liči na sve moderne sportove naše socijalističke zajednice.
     Takmičari iz Crne Gore u poslednjih 7 godina, bez premca su na svim frontovima. Prvo su juniori ’’Budućnosti’’ i ’’Nikšića’’ sačinjavali do 50 % repre zentacije Jugoslavije, da bi se taj kvalitet ubrzo preselio kod seniora i seniorki.
     Poželjno bi bilo u ovom kratokom istorijatu KSCG navesti najvažnije nosioce medalja sa evropskih i svjetskoh prvenstava, koji su svoje rezultte ponovili više puta : Juniori Škoflek Boris, Krulj Zdravko, Tadić Nikša, Šimurina Vlatko, Piletić Veselin, Vušović Miodrag, juniori-seniori Usenagić Samir, Rolović Katarina, Nedić Andjelija, Kopitović Dragoljub, Vuksanović Božidar ili kao seniori Božović Dragoslav, Ognjenović Dragan, Kladnik Vladislav, Bojović Vlatko i drugi.
     Za reprezentaciju Jugoslavije su još mastupali Vuković Miloš, Vujošević Rajko i drugi.
     Ipak bi po rezultatima trebalo izdvojiti Samira Usenagića, osvajača zlatne medalje na ebropskom Prvenstvu 1986.godine u teškoj kategoriji i Božidara Vuksanovića i Dragoljuba Kopitovića, osvajače bronzanih medalja na evropskom i svjetsom prvenstvu održanom 1986.godine u katama ekipno.
     Vidan doprinos razvoju i afirmaciji karatea dali su i naši delegati u Karate savezu Jugoslavije. Ističemo doprinos koji je dao naš delegat drug Miodrag Kaludjerović ( koji je bio i predsjdnik KSJ ) kao delegat na Kongresu EUK-a kada je Jugoslavija predložena za prijemu WUKO organizaciju.
     Sadašnji selektor seniorske reprezentacije KSJ je naš delegat Dragoslav Božović na kojoj fukciji je izabran drugi put sa
     Takmičenja organizovana u 1986. godini nam daju za pravo da kažemo da za masovnost u Crnoj Gori ne trebamo brinuti. Takmičenja svih uzrasta su veoma masovna a kvalitet dobar. ’’Budućnost’’ i ’’Nikšić’’ se takmiče u i Saveznoj karate ligi, gdje su do sada nastupili sa izvanrednim rezultatima. ’’Budućnost’’ je 2 puta bila prva, a ’’Nikšić’’ jedanput. ’’Zeta’’ se takmiči u II Saveznoj karate ligi.
     U ovom trenutku možemo kazati da je kvalitet i dalje u klubovima ’’Budućnost’’ i ’’Nikšić’’, ali sve više u ’’Zeti’’, ’’Pljevljima’’, ’’Ivangradu’’ i ’’Kotoru’’, što je veoma dobro.
     Sadašnji trenutak karakteriše dalje prilagodjavanje sistema takmičenja pravilima WUKO -a. Naše je mišljenje, da je sadašnji sistem takmičenja veoma razvijen, ali i preglomazan.
     Mora se pristupiti racionalizaciji sistema takmičenja-smanjiti broj saveznih takmičenja, skratiti trajanje karate takmičenja, racionalizovati upravljanje i ojačati materijalnu bazu Saveza.
     Školovanje karate trenera za profesionalno angažovanje pri karate klubovima i Savezu je jedan od problema na kojem, se spotiče Karate savez posljednjih godina. Sada u Karate savezu nema nijedan školovani viši karate trener, koji je profesionalno angažovan pri klubu ili Savezu.
     Na tom planu SOFK_a Crne Gore u saradnji sa Nastavničkim fakultetom-Nikšić, nije našla odgovarajuća rješenja, tako da su potencijalni kandidati za karate trenere prinudjeni da se i dalje upisuju na odgovarajuće fakultete u drugim Republikama- što je veoma skupo.
     Nemanje školovanih karate trenera u Crnoj Gori, može u sljedećem periodu bitno usporiti dalji razvoj karate sporta.
     Nadalje, karate klubovi i danas su podstanari u salama, a o klupskim prostorijama, gdje bi se organizovali sastanci, držala dokumentacija i nema govora. Zdravstvena zašptita je u začetku a informisanost o radu klubova i Saveza , skromna.
     Ipak u Karate savezu su optimisti na svim nivoima, pa i u narednom periodu treba očekivati dalji rast karatea u Crnoj Gori.